Ruimte maken voor de stilte

Klankbewustzijn strekt verder dan enkel het bewust werken met de klank van klankschalen. Het is een manier van leven. Waarin aandacht is voor luisteren; diagnostisch luisteren, uitluisteren en stilte. Luisteren kan zijn; luisteren naar wat iemand je vertelt. Of luisteren naar de klank van iemands stem of instrument. Diagnostisch luisteren stelt je in staat om de kwaliteiten van een klank te vertalen naar de eigenschappen en het functioneren van een persoon. Maar je kunt ook ‘luisteren’ naar de non-verbale en non-auditieve communicatie in de mimiek van het gezicht of hoe iemand het lichaam beweegt, de snelheid waarmee iemand ademt, etc.Bewust luisteren vraagt om ruimte om uit te luisteren. Op het moment dat je ruimte laat ontstaan om een klank helemaal uit te luisteren en ook de stilte na een klank beluisterd, ontstaat er ruimte. Ruimte om gedachten en gevoelens aandacht te geven; te aanschouwen, te beschouwen. En om deze uiteindelijk naast je neer te leggen. Als je dat wat je hoort, ziet, voelt en denkt kunt aanschouwen en naast je neer kan leggen ontstaat er… ruimte. Deze ruimte biedt ruimte aan dat wat er werkelijk wil klinken, dat wat er werkelijk gehoord wil worden. De kern. De essentie van iets of iemand. Deze essentie openbaart zich in de ruimte en stilte na de klank. Als een beeld, in woorden of als een lichamelijke sensatie. Je hoeft er niets voor te doen, enkel alles voor te laten, om zo ruimte te creëren om te ontvangen. Ruimte om bewust te zijn met de klank en de daarop volgende stilte. Dat is KlankBewustZijn.